Dyskusja pozwala na uczenie się poprzez wyrażanie własnych
opinii oraz na badanie różnych punktów widzenia i różnych doświadczeń innych członków grupy.

Przygotowanie dyskusji:
1. Ustal cel dyskusji.

2. Wybierz temat dyskusji.
3. Przygotuj scenariusz.
4. Zastanów się, jakie mogą pojawić się stanowiska i argumenty
w dyskusji.
5. Przygotuj sobie pytania pomocnicze.
6. Wybierz formę dyskusji — na forum, z wykorzystaniem
grup, z ekspertem itp.
7. Określ, które miejsce w procesie szkolenia będzie najbardziej
odpowiednie do wprowadzenia dyskusji.

Możliwe cele dyskusji:
1. Zgłębienie danego tematu.
2. Przedstawienie różnych punktów widzenia.
3. Rozwiązanie jakiegoś problemu.
4. Wypracowanie wspólnego stanowiska.

Przykłady stymulowania dyskusji:
1. Kierowanie przebiegiem dyskusji, np. „Proponuję rozpocząć
od przygotowania argumentów w podgrupach”.
2. Czuwanie nad tym, by wypowiadali się wszyscy, np. „Adamie,
a co ty o tym myślisz?”.
3. Dopytywanie o konkrety, np. „Co miałeś na myśli?”.
4. Reagowanie na opinie uczestników, np. „Trafna uwaga”,
„Dziękuję za to pytanie”.

Zasady debaty oksfordzkiej
1. Tematykę debaty ustala się przed spotkaniem, temat powinien być interesujący
dla uczestników spotkania, aktualny i budzący kontrowersje.
2. W debacie bierze udział sześciu uczestników: trzech potwierdzających tezę,
czyli grupa „propozycji”, i trzech negujących, czyli grupa „opozycji”; pozostali
stanowią widownię.
3. W debacie powinna zostać postawiona teza, której „propozycja” będzie
bronić.
4. Debatą kieruje marszalek, obok niego zasiada sekretarz.
5. Grupa opowiadająca się za tezą siedzi po prawej stronie marszałka, „opozycja”
— po jego lewej stronie.
6. Ławy „propozycji” i „opozycji” są ustawione naprzeciw siebie, tak jak
w parlamencie brytyjskim.
7. Każdy mówca w drużynie ma jasno określone zadanie, przedstawiciele obu
stron zabierają głos na przemian, mają po 5 minut na przedstawienie argumentów.
8. Widownia stanowi grupę sędziów, którzy wydadzą werdykt na koniec debaty,
oceniając, czyje argumenty były bardziej przekonujące, czyli kto został
zwycięzcą.
9. Czas dyskusji nie powinien przekroczyć 130 minut.
Źródło: Pankowski, 1996